Duże prospektywne badanie rejestrów wykazało, że ryzyko poronienia zmienia się w zależności od wieku ciężarnej i wynosi odpowiednio: 13% w 12.–19. roku życia, 11% w 20.–24. roku życia, 12% w 25.–29. roku życia, 15% w 30.–34. roku życia, 25% w 35.–39. roku życia, 51% w 40.–44. roku życia oraz 93% po 45. roku życia. 3 W okresie od 5. do 8. tygodnia ciąży odsetek poronień zmniejsza się do 12-24%. W przypadku, gdy w badaniu ultrasonograficznym widoczna jest czynność serca zarodka, po 8. tygodniu, prawdopodobieństwo utraty ciąży wynosi 2-3%. Poronienia nawracające to takie, w których następuje utrata trzech lub więcej kolejnych ciąż. W 10. tygodniu ciąży twoje dziecko szybko rośnie i przybiera na wadze. kiedy duże jest szczególnie duże ryzyko utraty ciąży, czyli poronienia. Jeśli nie nastąpi to do tego momentu Wskazania do indukcji porodu. Indukcja porodu jest wskazana, gdy istnieje prawdopodobieństwo, że wywołanie porodu przyniesie większe korzyści zdrowotne dla matki i dziecka niż czekanie na jego samoistne rozpoczęcie. Wywoływanie porodu w sytuacji braku wskaźników zagrożenia płodu lub braku wysokiego prawdopodobieństwa ich O08.6 - Uszkodzenie narządów i tkanek miednicy w następstwie poronienia, ciąży pozamacicznej i zaśniadu groniastego Rozdarcie, przebicie, rozerwanie lub uszkodzenie chemiczne: - pęcherza moczowego A mięśniaki stwarzają prawie dwukrotnie większe ryzyko utraty ciąży. Zaburzenia hormonalne - wtych przypadkach do poronień dochodzi z powodu zbyt małej ilości progesteronu lub chorej tarczycy. Progesteron to hormon, który przygotowuje błonę śluzową macicy do zagnieżdżenia w niej zapłodnionej komórki jajowej. Czas od 5 do 8 tygodnia ciąży to okres, w którym ryzyko poronienia jest już niższe o 20 procent i wraz z kolejnymi tygodniami spada. Pomiędzy 9 a 12 tygodniem prawdopodobieństwo utraty ciąży zmniejsza się średnio do 5 procent, po 14 tygodniu wynosi już zaledwie 2 procent, a w kolejnych 9 tygodniach zmniejszając się do 1 przypadku Do czynników ryzyka NVP i HG należą młody wiek matki, nieprzebycie ciąży, uprzednie HG (nawrót w 67% przypadków), ciąża zaśniadowa w wywiadzie, otyłość, pochodzenie afroamerykańskie, płód żeński, choroba lokomocyjna, migreny lub zaburzenia psychiczne w wywiadzie, istniejąca uprzednio nadczynność tarczycy, cukrzyca, choroby ARVI w 11 tygodniu ciąży. Czy ryzyko ARVI w 11 tygodniu ciąży? W tym okresie powstaje tylko płód, wiele rzeczy może wpływać na jego rozwój. W tym przeziębienie. Dlatego należy zachować ostrożność w celu leczenia tej choroby w odpowiednim czasie. We wczesnym stadium mogą pojawić się różne patologie. Nie jest wykluczone i Mogą utrzymywać się do 16. tyg. ciąży, chociaż złagodzenie ich nasilenia następuje około 13 tyg. ciąży, nie u wszystkich ciężarnych, w razie ich obecności zalecam higieniczny tryb tml6Deh. Choroby wirusowe w ciąży mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia zarówno matki, jak i dziecka. Są udowodnioną przyczyną powstawania wrodzonych wad płodu, zwiększają ryzyko poronienia, przedwczesnego porodu, opóźnionego wzrostu wewnątrzmacicznego, powodują także przewlekłe zakażenia u noworodków. W przypadku HBV, HIV, HSV istnieje postępowanie dość skutecznie zmniejszające ilość zakażeń wertykalnych. Nie dysponujemy natomiast na razie metodami zapobiegania przeniesienia na dziecko infekcji HCV, parwowirusem B19 czy wirusem Coxsackie. Bardzo ważne jest przestrzeganie zasad higieny, jak również odbycie zalecanych szczepień przez przyszłą zakażeń wirusowych u kobiet w ciąży przebiega równie niegroźnie, jak te u kobiet nieciężarnych. Należy jednak zwracać baczną uwagę na infekcje mogące potencjalnie stanowić istotny problem kliniczny ze względu na niesione ze sobą ryzyko zarówno dla zdrowia matki, ale także i dziecka. Wertykalnie przeniesione zakażenie może mieć wpływ na przebieg ciąży, prowadząc do poronień, porodów przedwczesnych, opóźnienia wzrostu wewnątrzmacicznego, śmierci wewnątrzmacicznej płodu, jak i również ujawnić się u noworodka dopiero po urodzeniu. Do zakażenia płodu może dojść przez krew matki i łożysko lub też drogą wstępującą od strony pochwy przez kanał szyjki macicy. Należy jednak pamiętać, że nie zawsze wystąpienie choroby u kobiety ciężarnej jest tożsame z zakażeniem dziecka [1]. Dzięki powszechnym obowiązkowym szczepieniom wieku dziecięcego, zakażenia wirusami takimi jak różyczka są obecnie u ciężarnych ogromną rzadkością, w 2009 roku odnotowano zaledwie jeden przypadek różyczki wrodzonej [2]. Znacznie większym zagrożeniem stały się w ostatnich latach inne choroby wirusowe, szczególnie, gdy nie dysponujemy jeszcze mogącymi im zapobiegać szczepionkami lub skutecznym, nieteratogennym krajach wysoko rozwiniętych praktycznie wszystkie zakażenia HIV u dzieci są spowodowane niewykryciem wcześniej istniejącej choroby u matki. Jest to o tyle ważne, że w ostatnich latach właściwa profilaktyka pozwoliła na zmniejszenie ilości transmisji wertykalnych u dzieci z 30 proc. do 6 godzin). Prawdopodobnie może je również zwiększać płeć żeńska dziecka lub obecność u niego HLA-DR13. Genotyp HCV, rozwiązanie ciąży cięciem cesarskim oraz karmienie piersią nie mają wpływu na ryzyko transmisji choroby, chociaż w przypadku krwawień i pęknięć brodawek sutkowych rekomenduje się czasowe powstrzymanie od karmienia piersią. Rybawiryna i pegylowany interferon alfa-2a stosowane w leczeniu zakażenia HCV są przeciwwskazane u kobiet ciężarnych i karmiących (rybawiryna została oznaczona kategorią X, interferon – C) [11]. Nie został jeszcze ostatecznie potwierdzony związek między infekcją a opóźnionym wzrostem wewnątrzmacicznym lub przedwczesnymi porodami, istnieją natomiast doniesienia na temat zwiększonego ryzyka rozwoju cukrzycy ciążowej u kobiet zakażonych HCV [12].Nie zaleca się rutynowego oznaczania przeciwciał anty-HCV u ciężarnych kobiet, u których nie występują żadne czynniki ryzyka zakażenia (partner zakażony HCV, długotrwała dializoterapia, posiadanie tatuażu lub piercingu, podwyższona aktywność enzymów wątrobowych przy wykluczeniu innych chorób wątroby, biorcy krwi, osoby po przeszczepieniach narządów, pracownicy ochrony zdrowia po ekspozycji na zakażoną krew, uzależnienie od dożylnych środków odurzających w wywiadzie). W celu wykluczenia zakażenia u dziecka należy dwukrotnie oznaczyć HCV RNA między 2 a 6 miesiącem życia lub ewentualnie oznaczyć poziom przeciwciał anty-HCV po 15 miesiącu życia [11].HSVZakażenia wywoływane przez HSV typu 1 i 2 zalicza się do jednych z najczęstszych na świecie. W Europie wg danych z 2006r. przeciwciała dla wirusa HSV-2 posiada w zależności od kraju 4,2-23,9 proc. kobiet, natomiast dla HSV-1 – aż 67,4-83,9 proc. Choroba może przybierać różną postać, ale największe zagrożenie dla dziecka stanowi opryszczka genitalna matki. Głównie Jest ona wywoływana przede wszystkim przez wirusa HSV-2, chociaż zmiany na narządach rodnych mogą się również pojawiać w przypadku zakażenia HSV-1. W zakażeniu pierwotnym, znacznie bardziej groźnym w ciąży, po 2-14 dniach od wniknięcia wirusa w przedsionku pochwy, w pochwie, na szyjce macicy pojawiają się bolesne, czerwone, pęcherzykowate zmiany, które utrzymują się przez następne 10-12 dni. Należy jednak zaznaczyć, że zakażenie czasami przebiega bezobjawowo i wirus HSV może być obecny w drogach rodnych, nawet jeśli pacjentka nie była świadoma infekcji..Do czynników zwiększających ryzyko zakażenia wertykalnego u dziecka zalicza się rodzaj infekcji, status serologiczny matki, długość okresu od pęknięcia błon płodowych do porodu, istnienie aktywnych zmian na narządach rodnych i rodzaj porodu. Najwyższe ryzyko dotyczy dzieci matek, u których objawy choroby rozwinęły się w ostatnim miesiącu trwania ciąży. Do większości zakażeń dochodzi w okresie okołoporodowym, około 10 proc. następuje już po porodzie. Objawy u noworodka pojawiają się po 1-2 tygodniach, zwykle pod postacią niewydolności wielonarządowej i sepsy, zapalenia mózgu lub zmian skórnych. Zakażenia wewnątrzmaciczne są rzadkie, ich częstość szacuje się na mniej niż 5 proc. Charakterystyczną triadę objawów tworzą zmiany skórne, zajęcie oka (chorioretinitis, zaćma, mikroftalmia) oraz zajęcie OUN (zwapnienia, mikrocefalia, encefalopatia, drgawki) [13].W przypadku obecności aktywnych zmian opryszczkowych w drogach rodnych lub wystąpienia objawów prodromalnych w III trymestrze ciąży, zaleca się wykonanie elektywnego cięcia cesarskiego, co zmniejsza ryzyko zakażenia noworodka aż o 86 proc. W leczeniu opryszczki stosuje się Acyklowir, w przypadku wystąpienia aktywnych zmian u matki po 34 tygodniu ciąży, należy nim również profilaktycznie przeleczyć po urodzeniu noworodka. Jest on lekiem z kategorii C wg polskich wytycznych (wg FDA – B), wiadomo że przenika przez łożysko, jednak w badaniach z udziałem ciężarnych kobiet nie zaobserwowano zwiększonej ilości wad u płodów ani wpływu jego przyjmowania na przebieg lub długość trwania ciąży. Potwierdzono natomiast, że jego stosowanie w III trymestrze ciąży zmniejsza ilość nawrotów zakażenia genitalnego HSV, a co za tym idzie, ilość wykonywanych cesarskich cięć. Dawkowanie Acyklowiru w przypadku zakażenia pierwotnego wynosi 200mg 5x/d lub 400mg 3x/d przez 7-10 dni, w zakażeniu nawracającym 400mg 3x/d przez 5 dni, w ciężkich zakażeniach podaje się 5-10mg/kg co 8h przez 2-7 dni, następnie dawkę doustną jak wyżej do 10 dni [13, 14].CoxsackieWirusy Coxsackie grup A i B odpowiadają za zwykle łagodne infekcje górnych dróg oddechowych, ale mogą też wywoływać szereg chorób, takich jak: zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, zespół dłoni, stóp i ust, biegunka niemowląt, herpangina, pleurodynia, krwotoczne zapalenie spojówek, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Nie ustalono jeszcze, w jakim stopniu wirusy przechodzą przez łożysko, choć wiadomo już, że ryzyko zakażenia wertykalnego w trakcie porodu przez matki, które przebyły infekcję w ciąży, wynosi 30-50 związek między infekcją wirusem Coxsackie a częstością wykrywania wrodzonych wad serca u dzieci. W jednym z badań przeciwciała przeciw Coxsackie A lub B wykryto u 84,4 proc. dzieci z wadami serca, gdy tymczasem w grupie kontrolnej dzieci zdrowych u zaledwie 7,7 proc. W innym badaniu było to odpowiednio 93,5 proc. i 21,9 proc. Należy jednak zaznaczyć, że w badaniach tych przeciwciała oznaczano już po urodzeniu, nie wiadomo, jaka część dzieci była rzeczywiście narażona na działanie wirusa jeszcze w życiu płodowym. Cały czas nie został jeszcze ostatecznie wyjaśniony związek między infekcją Coxsackie u kobiety ciężarnej a rozwojem w przyszłości cukrzycy typu 1 u jej dziecka. Wirus jest również przyczyną poronień w I trymestrze ciąży – u 42% kobiet po stracie ciąży znaleziono w surowicy przeciwciała IgM przeciw Coxsackie, w grupie kontrolnej były one obecne u 18 proc. kobiet, nie zaobserwowano takiej prawidłowości w przypadku poronień w II trymestrze ciąży. Zakażenie wewnątrzmaciczne może doprowadzić w późniejszym okresie ciąży do wieloukładowej choroby noworodków objawiającej się zapaleniem płuc, zapaleniem mięśnia sercowego, zmianami skórnymi i zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych lub mózgu, a także innych narządów [15].Parwowirus B19Parwowirus B19 jest przyczyną częstej choroby wieku dziecięcego, objawiającej się charakterystyczną koronkową wysypką, tzw. piątej choroby lub zespołu spoliczkowanego dziecka. Wirus namnaża się w szybko proliferujących komórkach, jak np. erytroblasty. W wyniku choroby może dojść do powikłań w postaci anemii aplastycznej, zapalenia mięśnia sercowego czy artropatii, chociaż zwykle przebieg jest jednak łagodny, a u 20-30 proc. dorosłych całkowicie bezobjawowy. Szacuje się, że w Europie około 15-45 proc. kobiet nie posiada przeciwciał w klasie IgG przeciwko Parwowirusowi B19 [16, 17].W razie infekcji, do zakażenia wertykalnego może dojść u nawet połowy ciężarnych. U 3-10 proc. płodów dojdzie w wyniku tego do ciężkich powikłań choroby. W pierwszym trymestrze ciąży, zwłaszcza w 9-16 tygodniu jej trwania, znacznie zwiększa się ryzyko poronienia, w drugim trymestrze jest już ono mniejsze, natomiast może dojść do wystąpienia zmian w OUN (zwapnienia, encefalopatia) oraz do nieimmunologicznego uogólnionego obrzęku płodu, a w konsekwencji nawet do wewnątrzmacicznego obumarcia płodu (zwykle w 20-24 tygodniu ciąży). Obrzęk spowodowany jest niewydolnością serca płodu, u którego podstaw leży wywołana przez namnażającego się Parwowirusa B19 ciężka niedokrwistość. Należy zaznaczyć, że stan ten stanowi zagrożenie również dla zdrowia kobiety ciężarnej, u której w jego wyniku także mogą wystąpić obrzęki oraz nadciśnienie i matki przeciwciała w klasie IgM przeciw Parwowirusowi B19 pojawiają się w surowicy po 7-10 dniach od wystąpienia zakażenia, ich poziom zmniejsza się nagle po 2-3 miesiącach, w klasie IgG natomiast stopniowo narastają po 2 tygodniach i osiągają stały poziom po 4 tygodniach. W przypadku wątpliwości diagnostycznych wykonuje się badanie PCR DNA, należy jednak pamiętać, że przez kilka pierwszych miesięcy od zakażenia, ilość wykrytego DNA może być dość niska. U płodu wykrywanie przeciwciał charakteryzuje się niską czułością, wskazane jest oznaczanie DNA wirusa metodą PCR. W przypadku wykrycia przeciwciał IgM lub materiału genetycznego wirusa, zaleca się przez 20 tygodni po ekspozycji wykonywanie co tydzień badania USG Doppler i ocenę szczytowej prędkości przepływu w tętnicy środkowej mózgu MCA PSV. Jej wartości > 1,5 SD stanowią wskazanie do wykonania transfuzji wewnątrzmacicznej krwi (IUT). Ryzyko zgonu wewnątrzmacicznego wydaje się być większe w przypadku leczenia jedynie zachowawczego, niż w przypadku przeprowadzenia IUT [17].PodsumowanieChorobom infekcyjnym w dużej mierze jesteśmy w stanie zapobiegać dzięki zachowywaniu zasad higieny takim, jak mycie rąk, mycie owoców i warzyw, unikanie narażenia zawodowego. Nie do przecenienia jest również rola szczepień. Idealnie byłoby, gdyby kobiety jeszcze na etapie planowania ciąży zgłaszały się do lekarza w celu określenia miana przeciwciał w surowicy przeciw wirusom takim, jak różyczka, HBV, HIV, przeciw którym są dostępne szczepionki bądź też w przypadku ich braku, gdzie włączenie leczenia odpowiednio wcześnie pozwala uchronić dziecko przed zakażeniem [1]. Polskie Towarzystwo Ginekologiczne rekomenduje w ramach opieki przedporodowej w przypadku ciąży o prawidłowym przebiegu zaproponowanie wszystkim kobietom oznaczenia w I trymestrze ciąży przeciwciał przeciw różyczce, cytomegalii, HIV, HCV, w przypadku osób z grup ryzyka – ostatnich dwóch również w III trymestrze ciąży, a także oznaczenie antygenu HbsAg w 32-37 tygodniu trwania ciąży. W szczególnych przypadkach można również zastosować niektóre szczepionki w ciąży, jak np. szczepionkę przeciw grypie, WZW A i B czy wściekliźnie[18].Practice Essentials 1: Infections in Pregnant Women, G. Gilbert, MJA 2002 Mar Diseases in Poland in 2009, Zieliński A., Czarkowski MP; Przegl Epidemiol. 2011;65(2): Transmisji Wertykalnej HIV, Medycyna Praktyczna [dostęp of Perinatal HIV Transmission; Top Antivir Med. 2011;19(1):23-26Pregnancy outcome among HIV positive women receiving antenatal HAART versus untreated maternal HIV infection, J. Coll. Physicians Surg. Pak. 2011 Jun;21(6):356-9Prenatal protease inhibitor use and risk of preterm birth among HIV-infected women initiating antiretroviral drugs during pregnancy. Patel K., Shapiro DE, Brogly SB; J Infect Dis. 2010 Apr 1;201(7):1035-44. Caring for Pregnant Women and Newborns with Hepatitis B or C N. Vu Lam, P. Gotsch, R. Langan; Am Fam Physician. 2010 Nov 15;82(10): of special populations with chronic hepatitis B infection. Rapti IN, Hadziyannis SJ. Expert Rev Gastroenterol Hepatol. 2011 Jun;5(3):323-39. Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B a ciąża, T. Łapiński, T. Szulżyk; Przegl Epidemiol. 2011;65(1):503-9Hepatitis B virus infection and pregnancy. Pol S, Corouge M, Fontaine H.; Clin Res Hepatol Gastroenterol. 2011 Oct;35(10): outcomes associated with viral hepatitis K. L. B. Reddick, R. Jhaveri, M. Gandhi, A. H. James, G. K. Swamy; J Viral Hepat. 2011;18(7):394-38Hepatitis C virus infection during pregnancy and the newborn period – are they opportunities for treatment? M. Arshad, S. S. El-Kamary, R. Jhaveri; J Viral Hepat. 2011;18(4):229-236Herpes simplex virus and Epstein-Barr virus infections in pregnancy: consequences of neonatal or intrauterine infection. M. Avgil, A. Ornoy; Reproductive Toxicology Volume 21, Issue 4, May 2006, Pages 436–445 Herpes Simplex Virus and Pregnancy: A Review of the Management of Antenatal and Peripartum Herpes Infections, Westhoff, Gina L. MD; Little, Sarah E. MD; Caughey, Aaron B. MD, PhD; Obstetrical & Gynecological Survey: October 2011 – Volume 66 – Issue 10 – pp 629-638Pregnancy outcome following infections by coxsackie, echo, measles, mumps, hepatitis, polio and encephalitis viruses. A. Ornoy, A. Tenenbaum; Reproductive toxicology Elmsford NY (2006) Volume: 21, Issue: 4, Pages: 446-457Exposure to fifth disease in Pregnancy; Canadian Family Physician; 2009 Dec vol. 55 no. 12 1195-1198 Parvovirus B19 infection in pregnancy: new insights and menagment, E. P. de Jong, F. J. Walther, A. C. M. Kroes, D. Oepkes; Prenat diagn 2011;31:419-425Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w zakresie opieki przedporodowej w zakresie ciąży o prawidłowym przebiegu Post Views: 6 671 More from PublikacjeEditor Picks Gdy odejście wód płodowych jest zbyt wcześnie... || fot. pexels Natasha Sherwin była w 16. tygodniu… gdy odeszły jej wody! Początkowo myślała, że przypadkowo zmoczyła łóżko – cóż, takie ciążowe dolegliwości – kiedy jednak zobaczyła krew, wiedziała, że dzieje się coś niedobrego. Nie poddała się jednak! Ani ona, ani jej córeczka, która po licznych perypetiach dziś ma już niemal dwa lata. Kiedy Natasha wylądowała w szpitalu, powiedziano jej, że musi przygotować się do porodu, a jej dziecko ma 2 proc. szans na przeżycie. „Byłam zszokowane, gdy usłyszałam, że odeszły mi wody. Dopóki nie zaczęłam krwawić, myślałam, że miałam po prostu mały wypadek” – opowiada. Dziecko jednak nie dawało żadnych znaków, że zamierza przedwcześnie przyjść na świat, stąd też ciągle pozostawało w macicy matki. „Modliłam się o najlepsze, ale spodziewałam się najgorszego. Dwa dni późnej zapytano mnie, czy chcę zakończyć ciążę, lecz za każdym razem moja odpowiedź brzmiała 'nie’ – mówi Natasha. PROM – gdy odejście wód płodowych jest przedwczesne Jak powiedzieli lekarze, kobieta doświadczyła PPROM, czyli przedwczesnego pęknięcia błon płodowych przed terminem, które ma miejsce przed 37. tygodniem ciąży. Dane wskazują, że dotyczy około 2-4 proc. ciąż i jest jedną z częstych przyczyn porodów przedwczesnych. „Dlaczego PPROM jest tak niebezpieczny? Gdy do niego dojdzie, znacznie wzrasta ryzyko infekcji wewnątrzmacicznych – co ważne, im okres pomiędzy pęknięciem błon a porodem jest dłuższy, tym ryzyko to staje się większe. Co więcej, wiąże się z tym także wysokie ryzyko wcześniactwa, zaburzeń układu oddechowego czy sepsy” – pisaliśmy na naszym portalu >TUTAJ>TUTAJ<< Natasha pozostała w szpitalu przez kolejne dwa tygodnie, gdzie obserwowano, czy poziom płynów wzrośnie. Po tym czasie mogła wrócić do domu, lecz i tak wielokrotnie powracała na wizyty. Co i rusz dochodziło u niej do ponownego wycieku: „Płyn gromadził się na nowo, lecz ponownie też znikał – najwyższy poziom, jaki kiedykolwiek osiągnął, wynosił 3 cm, zaś przez 90 proc. czasu ciąży nie było go w ogóle” – słowa kobiety cytuje dailymail. Zobacz też: Dzielnie walcząca Faith przyszła na świat w 30. tygodniu ciąży. Ważyła niecałe 1,3 kg i od razu trafiła na intensywną terapię, gdzie spędziła pierwszych sześć tygodni swojego życia. Co jednak istotne, okazało się, że u Natashy doszło do zakażenia bakterią co dzień po porodzie doprowadziło do sepsy: „Byłam u progu śmierci; z trudem łapałam oddech i nie byłam w stanie mówić” – opowiada kobieta. W tym czasie jej mężowi kazano przygotować się na najgorsze. Przez około dwa tygodnie walczono o życie Natashy i kiedy wydawało się, że rodzina powoli dochodzi do siebie, znów uderzyła w nich choroba. Wyczekany, wywalczony Happy End! Po pięciu tygodniach pobytu w domu mała Faith przestała oddychać. Przetransportowano ją do specjalistycznego szpitala i umieszczono pod aparaturą podtrzymującą życia. Miała zapalenie oskrzeli i przewlekłą chorobę płuc. Co więcej, w jej brzuchu oraz nodze rozwinęły się skrzepy. Lekarze widzieli w takiej sytuacji dwie opcje – amputację nogi lub podanie leku, który zmniejszy zakrzepy, lecz jego aplikacja wiąże się z dużym ryzykiem krwawienia do mózgu. Rodzice chwycili się jednak tej szansy i… udało się! Powoli ich świat zaczął wracać do normy, lecz jak podkreślają, sami nie są w stanie uwierzyć, że są to ich własne przeżycia, a nie scenariusz jakiegoś przerażającego filmu. Co jednak ważne, nawet gdyby była to produkcja filmowa, to na szczęście z happy end’em! Źródła: dailymail / dailyrecord E-raport: Gdy rodzi się WCZEŚNIAK Produkt w promocji 12,99 zł E-raport: HORMONY VS. PŁODNOŚĆ. Co musisz o nich wiedzieć? Produkt w promocji 12,99 zł E-raport: Wege dieta dla płodności Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 12/2021 (81) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: PRACA Z CIAŁEM A PŁODNOŚĆ. Różne metody troski o siebie poprzez ciało Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 11/2021 (80) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: DREAM TEAM OD NIEPŁODNOŚCI – gdzie, kto i kiedy może pomóc? 0,00 zł Chcemy Być Rodzicami 10/2021 (79) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: MĘSKA dieta płodności Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 09/2021 (78) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: PORÓD – spokojny, dobry, bezpieczny Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 08/2021 (77) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł Dostęp dla wszystkich Wolny dostęp Ten materiał dostępny jest dla wszystkich czytelników Chcemy Być Rodzicami. Ale możesz otrzymać więcej posiadając Kontro Premium! Autor Katarzyna Miłkowska Dziennikarka, redaktorka prowadząca e-magazyn oraz portal Chcemy Być Rodzicami, absolwentka UW. Obecnie studentka V roku psychologii klinicznej na Uniwersytecie SWPS oraz była słuchaczka studiów podyplomowych Gender Studies na UW. Współautorka książki "Kobiety bez diety". Przeczytaj również Jesteś dla nas ważna! Chcemy być z Tobą w kontakcie. Zapisz się do newslettera, aby otrzymywać wartościowe informacje oraz 20% rabatu na zakupy. Przygotujemy dla Ciebie coś ciekawego i możesz być pewna, że nie zasypiemy Cię mailami. Witam! Bardzo mi przykro z powodu Pani straty. Najczęstszą przyczyną przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego jest zakażenie wstępujące, czyli bakterie przedostające się z pochwy i szyjki macicy. Dochodzi wtedy do zapalenia w obrębie pęcherza płodowego (mogącego doprowadzić do pęknięcia) oraz skurczów macicy - oba mechanizmy mogą doprowadzić do poronienia lub porodu przedwczesnego. Objawy, o których Pani wspomina, mogą sugerować, że taka właśnie była przyczyna straty ciąży. Trudno obecnie spekulować, czy przyczyną stanu zapalnego był przeprowadzony zabieg, czy też bakterie namnażały się w obrębie pochwy i/lub szyjki macicy już wcześniej. Infekcja taka mogła jak najbardziej przebiegać bezobjawowo, a zabieg mógł nie mieć żadnego wpływu na jej przebieg, łącznie z przejściem na pęcherz płodowy. Generalnie, ciąża nie stanowi przeciwwskazania do leczenia nadżerki, jeśli istnieje taka konieczność, a stosowane powszechnie zabiegi są uważane za bezpieczne. Tak więc jeśli poronienie miało związek z zabiegiem, to było to zdarzenie losowe. Skoro nie odczuwała Pani objawów infekcji dróg rodnych, z pewnością nie była Pani w stanie przewidzieć tragedii i jej zapobiec, tak więc nie można powiedzieć, że Pani coś zaniedbała. Być może gorączka i ból głowy były objawami infekcji, ale nie były to symptomy specyficzne, łatwe do skojarzenia z zagrożeniem. Badanie we wziernikach wykonuje się u ciężarnych standardowo, jest wykonywane przy użyciu jednorazowych, jałowych wzierników i nie stanowi zagrożenia. To naturalne i w pełni zrozumiałe, że szuka Pani przyczyny niepowodzenia ciąży, na pewno znalezienie jej pomogłoby Pani w poradzeniu sobie z emocjami, które Pani odczuwa. Niestety w podobnych przypadkach często nie udaje się z całkowitą pewnością znaleźć powodu, dla którego ciąża nie skończyła się pomyślnie. Na pewno należy też wykluczyć wady anatomiczne macicy. USG nie jest tu idealną metodą, znacznie dokładniejsze byłoby badanie histeroskopowe. Badanie genetyczne dziecka również mogłoby wnieść jakieś wartościowe informacje. Wykluczenie nieprawidłowości, które jesteśmy w stanie obiektywnie stwierdzić, da Pani większą pewność i nadzieję na powodzenie przyszłych ciąż. Pozdrawiam serdecznie!