Autor szkicu konfrontuje niezwykle mocne, krytyczne sądy o poezji Juliana Kornhausera z drugiej połowy lat siedemdziesiątych XX wieku, z jedyną oceną pozytywną, przedstawioną przez Po 15 stycznia 1462 - egzekucja 6 rajców miejskich skazanych na śmierć przez ścięcie w ramach zemsty za smierć Andrzeja Tęczyńskiego Nie przed 9 marca 1463 - wiersz chwali syna Tęczyńskiego Jana, a on tego dnia zrzekł się dalszych zadań względem Krakowa Obecność krytyki Kornhausera w polskiej historii literatury. Kilka uwag wstępnych. Mimo pojawiających tu i ówdzie śladów upominania się o konieczność baczniejszego wsłuchania się w dzieło krytyczne Juliana Kornhausera Andrzej Zawada, ubolewając nad zanikiem autorytetu współczesnej krytyki, wskazywał na Juliana Kornhausera jako tego, który z uporem broni zaangażowania krytyki Justyna Kasperek, Kolejne fazy wtajemniczenia (Julian Kornhauser, Wiersze zebrane) – 19 (1/2017) Justyna Kasperek, Między słowem na światem (Karol Samsel, Jonestown) – 17 (3/2016) Justyna Kasperek, Między spojrzeniem a ujrzeniem (Nicholas Mirzoeff, Jak zobaczyć świat) – 20 (2/2017) Julian Kornhauser. Julian Kornhauser (ur. 1946 w Gliwicach) – poeta, prozaik, krytyk literacki, eseista, tłumacz i znawca literatury serbskiej i chorwackiej, twórca książek dla dzieci, współzałożyciel grupy literackiej „Teraz”,profesor nauk humanistycznych, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego. Poeta jest najbardziej znanym Pieœæ o€TŒczyæskim, Wiersz o€zabiciu Andrzeja TŒczyæskiego, Wiersz o€zamordo-waniu Andrzeja TŒczyæskiego€10. W literaturze przedmiotu sytuowano ten wiersz w€krŒgu literatury okoliczno-œciowej i€interpretowano jako utwór o€cechach pieœni agitacyjno-nowiniarskiej€11, tekst nowiniarski€12, pamflet (J 24), wiersz W toku kampanii prezydenckiej przypomniano także nawiązujący do pogromu kieleckiego Wiersz o zabiciu doktora Kahane autorstwa Juliana Kornhausera, teścia Andrzeja Dudy, odczytany na skrajnie prawicowych stronach internetowych jako szkalujący Polaków, którzy z pogromem nie mają przecież nic wspólnego. Naturalnie miało to Wiersze u-ciszone Prolegomena do badań nad ciszą w wierszach Juliana Kornhausera Silenced Poems: Preliminary Considerations on Quietness in Julian Kornhauser’s Poems I jakże w końcu doniosła jest decyzja poety: świat jest inny, niż chciałem go widzieć, wobec tego nie będę go zmieniał, ale upamiętniał w bezlitośnie beznamiętny sposób: „idę do pracowni / będę tam pisał wiersze konkretne / od dwudziestu lat pracuję / nad jednym wierszem / jestem realistą i materialistą / czasem tylko Komentarze fot. flickr.com Na brak konsekwencji w działaniu, liczne sprzeczności i nierówne traktowanie ofiar II wojny światowej przez prezydenta Andrzeja Dudę i innych polityków Prawa i Sprawiedliwości zwrócili uwagę w specjalnym liście do niego przedstawiciele organizacji kresowych w Żarach. „Budowanie sztucznej przyjaźni polsko-ukraińskiej na fundamencie kłamstwa m2N8cd. Wydawnictwa / Biblioteka Krytyki Literackiej / Języki rzeczywistości. O twórczości Juliana KornhauseraSpis treści: Rozdział I Żywot dyskretny. Biografia Juliana Kornhausera Rozdział II Obroty prawdy. O twórczości Juliana Kornhausera 1. Drogi poezji 2. Obrazy prozą Rozdział III „Zmysł udziału”. Interpretacje wybranych utworów 1. „Wyprzedzaj poeto”. Siła ironii nowofalowej poezji 2. „Pejzaż Murnau”. Zamieszkać (choćby na chwilę) w obrazie. Wariacja na temat Wassilego Kandinskiego 3. „Et in Arcadia ego”. Zapach spokoju 4. „Moja kochana mama”. Wiersz w kilku odsłonach Poezja Nastanie święto i dla leniuchów (1972) Goya. Nastanie święto i dla leniuchów; Goya. Kto traci rozum, temu jawią się potwory; Hölderlin; Zima (Brueghel); W fabrykach udajemy smutnych rewolucjonistów (1973) Czy jest młody poeta?; Choroba; Klasztor w Maulbronn; Poezja; Próba; Jak zobaczysz tłum, wracaj szybko do domu; Apel; Przemówienie; Cylinder; Zabójstwo (1973) Zabójstwo; Wszystko jest proste; Lekcja o przyimku; Urząd poezji; Stan wyjątkowy (1978) Traktat poetycki Zjadacze kartofli (1978) Większa wartość; Wyprzedzaj, poeto; Dziecko patrzy, jak piszę; Osiem linijek; Oskarżenie; Pejzaż z Murnau (Kandinsky, 1909); Wtorek, miasto ziewa; Zasadnicze trudności (1979) Wczorajsze wiersze; Iść; Gra; Et in Arcadia ego; Wyrok; Hurrraaa! (1982) Tkaczka; Co bym zrobił, gdybym miał czarodziejską różdżkę; Widzi się ludzi; Nasze dzieci pytają; Palacz nie żałuje; Sprostowanie; Za nas, z nami (1985) Kalekie dzieci rozmawiają z Papieżem w jednym z miast brazylijskich; Trybuna; Wysypisko; Żebracy; Trud; Córeczka; Stara Bóżnica; Śmierć-Żydówka; Inny porządek 1981–1984 (1985) Kraty, śnieg Kamyk i cień (1996) Dzieci; Śpi ciemna dziewczynka; Pudełko; Ołówek; Śląsk; Kamyk; Żydowska piosenka; Wiersz o zabiciu doktora Kahane; Było minęło (2001) Szkiełko; Bucik; Guzik; Moja kochana mama; Było minęło; Błąd; Origami (2007) Teczki; Kwiczoł; Siedem zdań (ale może być więcej); Owszem, był; Origami; Widzenie; Spacer z Holubem w maju 1996 roku; Na ulicy mojego dzieciństwa; Proza Stręczyciel idei (fragment) Dom, sen i gry dziecięce. Opowieść sentymentalna (fragmenty) Opis:Streszczenie Popularna monografia poświęcona twórczości Juliana Kornhausera przedstawia biogram autora, ogólną charakterystykę jego twórczości oraz szczegółową interpretację wierszy: Wyprzedzaj, poeto, Pejzaż z Murnau, Et in Arcadia ego, Moja kochana mama. Publikacja zawiera także sześćdziesiąt siedem wierszy i dwa fragmenty prozy w wyborze Adriana A popular monograph devoted to the works of Julian Kornhauser presents the author’s biography, general characteristics of his works and a detailed interpretation of poems: Overtake, poet, Landscape from Murna, Et in Arcadia ego, My dear Mum. The publication also contains sixty-seven poems and two fragments of prose chosen by Adrian Gleń. Seweryn Kahane (ur. ?, zm. 4 lipca 1946 w Kielcach) – polski działacz społeczności żydowskiej, przewodniczący Komitetu Żydowskiego w Kielcach, jedna z ofiar tzw. pogromu kieleckiego[1]. Życiorys[edytuj | edytuj kod] Pochodził ze Lwowa[2]. Jego dalekim krewnym był pisarz Stanisław Lem[3][4]. W czasie II wojny światowej Seweryn Kahane ukrywał się wraz z innymi krewnymi we Lwowie w tym ze Stanisławem Lemem[4], a także działał w oddziale partyzanckim[2]. Po wojnie pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Wojewódzkiego Centralnego Komitetu Żydowskiego[1][2] oraz przewodniczącego Wojewódzkiej Żydowskiej Komisji Historycznej[5]. Dr Kahane zginął 4 lipca 1946 w Kielcach w trakcie tzw. pogromu kieleckiego zastrzelony przez żołnierzy LWP[6][7][8][7]. Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod] Śmierć dr Seweryna Kahne jest tematem wiersza pt. Wiersz o zabiciu doktora Kahane autorstwa poety Juliana Kornhausera, z tomiku „Kamień i cień” (Wydawnictwo a5, Poznań, 1996)[9][10]. Wiersz ten jest aluzją literacką do powstałego w latach 1462–1463 Wiersza o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego, anonimowego autora. Analiza naukowa wiersza autorstwa Aleksandra Madydy ukazała się na łamach rocznika Frazy w 2018[11]. Postać dr Seweryna Kahane pojawiła się także w sztuce pt. 1946 poświęconej wydarzeniom pogromu kieleckiego i wystawionej w 2017 na deskach Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach w reżyserii Remigiusza Brzyka[12][3]. Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ a b 71. rocznica pogromu kieleckiego. Nie ustają spory wokół tego wydarzenia (pol.). [dostęp 2021-05-20]. ↑ a b c Żydzi w Małopolsce: studia z dziejów osadnictwa i życia społecznego: praca zbiorowa (Południowo-Wschodni Instytut Naukowy w Przemyślu, Przemyśl, 1991; str. 335 ↑ a b Kontra (pol.). [dostęp 2021-05-17]. ↑ a b 15 lat temu zmarł Stanisław Lem - pisarz, futurolog, filozof, patron roku 2021 (pol.). [dostęp 2021-05-17]. ↑ Pogrom kielecki – decydujący był antysemityzm (pol.). [dostęp 2021-05-20]. ↑ Pogrom Żydów w Kielcach (pol.). [dostęp 2021-05-20]. ↑ a b Pogrom Żydów w Kielcach (pol.). [dostęp 2021-05-20]. ↑ Pogrom kielecki i egzekucje nazistów (pol.). [dostęp 2021-05-20]. ↑ Julian Kornhauser, kłopotliwy teść Andrzeja Dudy? Jego wiersz cytował Michnik, atakowali go skrajni antysemici (pol.). [dostęp 2021-05-20]. ↑ Wiersz o zabiciu doktora Kahane (pol.). [dostęp 2021-05-20]. ↑ Aleksander Madyda – Zagadkowa (lub zgoła chybiona) koncepcja Wiersza o zabiciu doktora Kahane Juliana Kornhausera. (Frazy, 2018; str. 118–124) ↑ Prapremiera sztuki o pogromie na scenie dramatycznej (pol.). [dostęp 2021-05-23].